ERROS máis comúns

Para empezar en galego, o "ola" de saúdo é sen hache e tamén significa un tipo de pota de cociñar. O mar produce "ondas" e non "olas" que neste caso sería un castelanismo

VERBO ESTAR: A miúdo a xente adoita dicir o verbo “estar” sen o “es”:

“Tou  na casa de María”, cando en realidade é “Estou na casa de María. 

SÓ/SOA: Moita xente en vez de dicir “Estou soa na casa”, di “Estou sola na casa”.
En masculino, sería: “Estou só na casa” en vez de “Estou solo na casa”. 

Máis exemplos: Eu quería ir, só que non puiden.

AGORA: A xente tende a confundilo con “ahora”. “Agora mesmo vou para alí”, e non “Ahora mesmo vou para alí”

MESMO: Na frase anterior aparece mesmo, que a xente adoita condunfilo con: mismo. Exemplo: “Ahora mismo” o correcto sería dicir: Agora mesmo” 

COMIGO: Outro erro moi común é que normalmente dise ou escríbese “conmigo” cando a forma correcta é “comigo” . Exemplo: “Vente conmigo ó concerto” e débese dicir: “Vente comigo ó concerto” 

DICIR: Adoitamos dicir “decir” e non é correcto. É dicir.


Cos pronomes DEMOSTRATIVOS: 

ESTE                   ESE                  AQUEL (masculino)
ESTA                   ESA                  AQUELA (femeninio)
ISTO                 ISO                  AQUILO (neutro) 

Normalmente a xente tende a dicir : “esto”, “eso” “aquel” (neste último caso cando é neutro, igual co masculino, mais non é así)


"De" ou "do" para as datas?


- 10 de abril de 2013
- 10 de abril do ano 2013


Horas

- Hoxe é 10
- Onte foi 9
- Mañá será 11


CLIMA (Vai): aire (e non vento), sol, frío, calor. (e non "vai aire, vento..."). Vai aire. Vai sol.

TEMPO QUE CORRE (Hai): Hai cinco anos que non te vexo. Hai dous anos que estudo galego.


PARA E PA`

-Escríbese "para" SEMPRE pero leese "pra" e "pa" dixe só oralmente pero non na escrita, non se pode poñer co apóstrofe.


"BUENO"

Emprégase só oralmente, aínda que convén evitalo e sustituílo por "ben". Non se emprega na escrita.


-MENTE

As palabras rematadas en -mente nunca levan acento.


El 

Nunca leva til porque, porque a diferenza do castelán, non precisa distinguirse.


Non obstante / Porén: Cando queiras poñer "sen embargo" pon: Porén ou Non obstante, porque sen embargo non existe

"Casi" non, é CASE


VELLO: persoa maior. BELO= Precioso. Pero bello NON existe en galego.


SEN casa. Pero sin casa, non está admitido.


NIN: Non ten NIN casa; porque "Non ten NEN casa", o nen non existe

Tamén (ollo! leva til)

Ademais (ollo! non leva til)

Talvez (vai todo xunto)

Dende ou desde valen as dúas, nun texto escolles unha soamente.


Sempre se emprega o artigo para indicar os nomes das familias: Meu pai

Plantexar tampouco existe.


Carafio é carambas e non carallo


As palabras rematadas en -axe son todas femininas menos: bricolaxe, traxe, garaxe, paxe.

Todas as palabras rematadas en -ble, poden cambiar por -bel: sensible por sensibel, menos feble e cable.


Vaite, ho! (ho de home)

Oh, que sorpresa!